sobota, 21 września 2013

15.Klara (część 2)

Jessica musiała wyjechać do Londynu na egzamin, bo inaczej nie zaliczyłaby jednego roku. Rich został i poprosił o spotkanie ze mną. Zgodziłam się i kolejnego dnia umówiliśmy się na spotkanie w parku. Nathan był przeciwny temu jednak po przemyśleniu sam kazał mi żebym poszła i się z nim spotkała. To spotkanie miało wszystko wyjaśnić. Zastanawiałam się ile razy już próbował mi to wyjaśnić. Przecież nie było czego wyjaśniać. Unikałam rozmów z nim, bo po prostu mnie drażniły. Miałam już dość wahania nastrojów przez to że wybierałam kogo kocham. W moim sercu jest Nathan i tylko on, a on namieszał mi w głowie i wszystko się posypało. Oczywiście ja też byłam i jestem winna pewnym rzeczom. Rich już czekał na mnie. Wstał i wychylił się jakby chciał dać mi całusa jednak uniknęłam tego.
- Od teraz będzie tak zawsze ? - zapytał siadając obok
- A jak ma być ? - zapytałam
- Chciałbym żeby było tak jak dawniej.
- A no tak racja tak jak dawniej czyli co będziesz chciał znowu rozbić związek mój i Nathana.
- Źle mnie zrozumiałaś.Chodzi mi o naszą przyjaźń.
- Możesz przyrzec że nic do mnie nie czujesz ?
- Nie proś mnie o takie rzeczy.
- Sam widzisz masz odpowiedź. Myślę że ta rozmowa nie ma sensu. Nigdy nie powinieneś pojawić się w moim życiu.
- Nie mów tak, bo mnie ranisz.
- Ale to prawda Rich. Gdybyś wtedy nie pojawił się na ślubie moim i Nathana wszystko wyglądałoby inaczej.
- Tak, ale nie poznałabyś też swojej siostry.
- Wiem i jestem ci za to wdzięczna, ale są sprawy o których nie umiem zapomnieć tego że leżałam w śpiączce, tego że mogłam się nie wybudzić przez dilerów którzy grozili tobie. 
- Przecież nie chciałem tego. Zależy mi na tobie wiesz to. 
- Nie mów tego. Nie powinieneś czuć do mnie tego zrozum to w końcu. 
- Ale ja wiem że ty też darzysz mnie uczuciem. Wtedy gdy cię pocałowałem odwzajemniłaś pocałunek. Czułem to. Nie zaprzeczaj. 
Milczałam, bo nie wiedziałam co odpowiedzieć. To prawda może rzeczywiście odwzajemniłam pocałunek wtedy nie zaprzeczę temu. 
- Czyli przyznajesz mi rację, bo milczysz. - powiedział 
- Wcale nie. Emocje wtedy wzięły nade mną górę dlatego zdawało ci się że coś do ciebie czuję. 
- Więc gdybym teraz zrobił to nic by nie znaczyło. - powiedział
- Rich co to wgl miało być ? Bawisz się moimi uczuciami czy jak ?
- Nie. Nie chciałem cię tym urazić. 
- Zostaw mnie w końcu w spokoju. - powiedziałam i wstałam jednak złapał mnie za rękę a ja krzyknęłam - puść mnie 
- Jakiś problem ? - usłyszałam głos Willa 
- Co ty tu robisz ? - zapytałam 
- Przechodziłem i zauważyłem że masz problem. 
- Nie Lena nie ma żadnego problemu my tylko rozmawiamy, a ty idź sobie dalej i się nie wtrącaj. - powiedział Rich 
- Nie pytałem się ciebie tylko Leny. - powiedział Will 
- Musze już wracać Nathan na mnie czeka. - powiedziałam i udało mi się wyrwać dla Richa 
- Poczekaj odprowadzę cię. - usłyszałam Willa 
- Na prawdę nie trzeba.
- Chciałbym porozmawiać. 
- No dobrze. - uległam 
Pawie nie słuchałam tego co mówił Will, bo przez cały czas myślałam o Richu i o tym co powiedział. Czyli że nie kocha Jessici. Perfidny kłamca.
- Czy ty mnie wgl słuchasz ? - zapytał Will 
- Przepraszam. Możesz powtórzyć ? 
- Pytałem czy pogodziłaś się z Nathanem, bo ostatnio pokłóciliście się gdy u was byłem.
- Tak pogodziliśmy się. O właśnie mam do ciebie pytanie wiesz co się stało z dawnym domem Roberta. 
- On miał dwa domy ? - zdziwił się Will
- Tak ostatnio tam byłam i wygląda jakby ktoś tam mieszkał. 
- Może jest wynajęty. 
- Ale kto w wynajętym mieszkaniu miałby zdjęcia na których byłabym ja i Robert. Gdy otworzyłam laptop wyświetliła się strona na której były moje zdjęcia. 
- To dziwne pojadę tam i zobaczę co i jak. 
- Zadzwoń do mnie gdy się czegoś dowiesz. 
- A może to Gabby zatrzymuje się tam gdy przyjeżdża do Polski. 
- Nie ona zatrzymuje się w hotelu za każdym razem. Nawet nie miałaby kluczy.
- No więc nie mam pojęcia kto to może być. Może pojedziemy tam dzisiaj razem popytamy sąsiadów przecież znasz ich.
- Chciałabym, ale Nathan...
- Rozumiem nie chcę żebyście się kłócili. 
- Mimo wszystko pojadę tam z tobą Nath musi zrozumieć że chcę wiedzieć. 
-  No więc będę czekał pod twoim domem o 15:00.
Byliśmy już pod moim mieszkaniem. Weszłam do środka. 
- Cześć. Stęskniłem się. - powiedział Nath łapiąc mnie za biodra i przyciągając do siebie 
- Ja też. - powiedziałam całując chłopaka po czym dodałam - czy mi się wydaje czy ugotowałeś coś 
- Ugotowałem wszystko czeka na stole, a właśnie ugotowaliśmy razem z dzieciakami 
- Mam bać się wchodzić do kuchni. 
- Nie, bo wszystko sprzątnęliśmy że aż się błyszczy. 
- Kocham cię. - powiedziałam przytulając się do chłopaka 
- Ja ciebie też.
- Mam do ciebie pytanie. Mogę jechać z Willem do mieszkania Roberta? 
- Gdzie ? Po co ? 
- Wydaje mi się że ktoś tam mieszka. 
- To są żarty ? - zapytał
- Nie. Proszę zależy mi na tym. 
- Dobrze zgadzam się.
- Czyli nie będziesz zły na mnie za to.
- Nie po ostatniej kłótni zrozumiałem że to jest dla ciebie ważne.
Cieszyłam się z tego powodu że Natha to rozumie. Na reszcie wrócił Nathan którego pokochałam. Wyrozumiały dla innych.





**********************************************************************************
Oto druga część. Zastanawiam się nad tym kiedy pojawi się kolejny rozdział. Być może w piątek, ponieważ w sobotę idę na 18-stkę, a w niedziele mam chrzciny. Niezłe połączenie :)
I nie będzie czasu, dlatego wydaje mi się że pojawi się w piątek zaglądajcie. :)
CZEKAM NA WASZE OPINIE :)
Dzięki że jesteście. :*****
Następny rozdział będzie cały i długi., ostatnie były krótkie z powodu braku czasu. Niestety teraz być może będę miała go więcej.

sobota, 14 września 2013

15.Klara... (część 1)

"Jeśli zrozumie jest ciebie warta, 
ale jeśli nie to oznacza że nigdy nie była."

Wieczorem Nathan poszedł na nagrania do studia, bo chłopacy mieli duże zaległości. Umówiłam się ze Stevem że wpadnie do mnie z Tobym. Otworzyłam drzwi gdy usłyszałam dzwonek. W progu stał Steve trzymający butelkę szampana.
- Słyszałem że jest co świętować. - powiedział uśmiechając się
Odwzajemniłam uśmiech po czym wpuściłam ich do środka. Toby jak zwykle pobiegł i zaczął zabawę z Liz, a James smacznie spał bo była już pora na jego sen.
- Otwórz szampana, a ja pójdę na górę po kieliszki. - powiedziałam wychodząc z kuchni
- Lena - usłyszałam krzyk z dołu
Szybko zbiegłam myśląc o najgorszym że stało się coś bardzo złego. Pobiegłam do kuchni, bo stamtąd słyszałam krzyk. Zobaczyłam Steva który miał twarz i garnitur oblany szampanem. Wybuchłam śmiechem tak samo jak dzieciaki.
- Słabo mi wyszło to otwieranie. - powiedział śmiejąc się 
- Pamiętaj że ostatni raz otwierałeś w tym domu szampana. - powiedziałam podając mu ręcznik
- Też tak myślę. - powiedziałam
Godzinę później do domu wrócił Nathan. 
- Tak szybko. - powiedziałam zdziwiona 
- Wiesz jakoś dobrze nam dziś szło. A tak wgl to co to za powitanie ? - wzburzył się uśmiechając się do ucha do ucha 
Podeszłam do chłopaka i przytuliłam się do niego. 
- Wiesz my już będziemy z Tobym wracać do domu. - powiedział Steve wstając 
- Chyba sobie żartujesz. - powiedział Nathan - w tej chwili siadaj dzieciaki bawią się na górze w pokoju Liz póki Toby nie che wracać do domu siedź 
- Gdybym czekał aż Toby przyjdzie i powie mi że chce wracać nie wróciłbym z nim do domu przez tydzień. 
- A to jest racja. Ostatnio bawili się razem przez 5 godzin. 
- Zostaniemy jeszcze godzinę to najwyżej. 
- No dobra. Więc opowiadaj co tam u ciebie ? - powiedział Nathan 
- Nie za dobrze. 
- Coś się stało ? - zapytałam zmartwiona 
- W sumie to takie drobnostki. Opowiadałem ci o Klarze i mówiłem że Toby jej nie akceptuje. 
- Żartujesz ? Przecież ona wydaje się być miła wydawało mi się że Toby ją polubi. - powiedziałam 
Jakiś czas temu rozmawiałam z Tobym i mówił że postara się być miły w stosunku do niej. 
- Staje się strasznie nieznośny. Ostatnio została na noc. Toby przyszedł i powiedział mi że boi się sam spać. Gdy wychodziłem z pokoju on wstawał i znów przychodził i tak w kółko aż Klara się zezłościła i wyszła. 
- Najwidoczniej ciężko mu się z tym pogodzić. - powiedział Nathan 
- Ja to wiem, ale minęło tyle czasu i chciałbym ułożyć sobie znowu życie. 
- Rozumiem dlatego musisz mimo wszystko dać temu szansę. Nawet jeśli to nie podoba się Tobiemu. Minie trochę czasu i to zrozumie że gdy jesteś szczęśliwy to i on powinien być szczęśliwy. Pokaż mu że nie zapomniałeś o swojej byłej żonie że kochałeś ją najbardziej na świecie. 
- Wiem, ale wydaje mi się że Klara ma już tego dość. 
- Pogadaj z nią. Jeśli zrozumie jest ciebie warta, ale jeśli nie to oznacza że nigdy nie była. - powiedział Nathan 
- Dobra dzięki za dobre rady. Może zmieńmy temat, więc kiedy mam się szykować na pokaz? - zapytał Steve 
- A myślisz że dostaniesz zaproszenie ? W sumie to wpadłam na świetny ty i Klara dostaniecie zaproszenie i spędzicie miło czas razem, a Toby zostanie z nianią Nathanem. - powiedziałam wystawiając język do Nathana 
- Słucham ? - zapytał Nathan spoglądając na mnie i kiwając przecząco głową  gdy zobaczyłam jego minę wybuchłam śmiechem





**********************************************************************************
Dzisiaj nie mogłam więcej napisać dlatego postanowiłam zrobić dwuczęściowy rozdział.  Oto pierwsza część,a  jutro pojawi się kolejna. 
Mam nadzieję że podoba wam się rozdział. Czekam na wasze opinie. 
Dzięki że jesteście :**
Do następnego. :) Wiem że mam zaległości na waszych blogach wybaczcie nadrobię to wszystko w tym tygodniu. :)
Ten rozdział jest w większości poświęcony Stevowi mam nadzieję że się cieszycie. I lubicie go jako bohatera opowiadania. Jeśli chcecie kolejny rozdział o konkretnym bohaterze zaznaczajcie obok w ankiecie lub piszcie w komentarzu. :)

niedziela, 8 września 2013

14.Koniec...

Tak jak chciała Eliza zjawiłam się u Cher o 13:00. Były już tam wszystkie dziewczyny. Siedziały na kanapie w salonie. Gdy weszłam czułam się jakbym była osaczona wszystkie wpatrywały się we mnie.
- Usiądź. - powiedziała Cher pokazując na fotel
- Nie. Powiedzcie tylko czego chcecie.
- Porozmawiać. - powiedziała Pegi
Parsknęłam śmiechem.
- Chcecie ze mną rozmawiać ? Teraz ?  A gdzie byłyście przez te dwa miesiące ? - podniosłam ton
- Nas też musisz zrozumieć. - powiedziała Eliza
- No fakt moja sława tak przeszkadzała wam w tym.
- Nie chodziło i nie chodzi tu o twoją sławę. - zaprzeczyła Julia
- I jeszcze na dodatek mnie okłamałyście. - powiedziałam
- Dlaczego nie powiedziałaś nam o dilerach ? - zapytała Eliza
- A powinnyście były o tym wiedzieć ? To była sprawa pomiędzy mną i Richem. Nawet Nathan o tym nie wiedział.
- Wiesz na co nas narażałaś. - krzyknęła Cher
- Was? Sprawa dotyczyła tylko mnie i Richa.
- Ale mogła i nas. Oni mogli być nieprzewidywalni. Myślałam że jesteś bardziej rozsądna. - powiedziała Pegi
- Ta sprawa nie dotyczyła nikogo prócz mnie i Richa i nie wmawiajcie mi że narażałam was. Narażałam samą siebie. Nie mam ochoty wysłuchiwać tego co macie mi dalej do powiedzenia.  
- Lena zaczekaj. - powiedziała Pegi i złapała mnie za rękę kiedy chciałam wyjść, a po chwili dodała - chciałyśmy się dzisiaj pogodzić a nie znowu kłócić 
- Godzić ?! Nigdy nie byłyśmy pokłócone to wasze idiotyczne wymysły doprowadziły do tego że się ze mną nie spotykałyście. 
- Tak wiem. Dlatego chcemy przynajmniej ja chcę żeby było jak dawniej. - powiedziała Pegi 
- Przykro mi, ale już na to za późno. 
- Na nic nie jest za późno. - wcięła się Cher 
- Nasza przyjaźń skończyła się już dawno temu. Rozumiem każdy popełnia błędy, ale ja nie umiem wam wybaczyć tego że zostawiłyście w najtrudniejszych momentach mojego życia. - powiedziałam po czym wyszłam 
To wszystko było prawdą. Już nie było tak jak kiedyś. Gdy patrzałam na nie i słuchałam tego co mówiły nie czułam tego że są mi bliskie.  Chciałam jak najszybciej wyjść stamtąd. Być może ktoś powie że z czasem będę tego żałowała. Wcale nie do tej pory radziłam sobie bez nich i poradzę sobie sama dalej. Mam Steva mojego jedynego przyjaciela który jest przy mnie zawsze. Nathan czuje więź z chłopakami i to jest przyjaźń są jak rodzina. Łączy ich coś tak wielkiego że nie muszą sobie mówić że mogą na sobie polegać mieć w sobie wsparcie oni to wiedzą i czują. A pomiędzy mną, a dziewczynami czegoś takiego już nie ma. Chodzi też o to że miały powód który wcale nie był powodem. To nie ma sensu, ale taka jest prawda wbiły sobie coś do głowy to co ich wcale nie dotyczyły i nastawiły się przeciwko mnie. 
Wróciłam do mieszkania. Nathan chyba na mnie czekał, bo od razu zjawił się w przedpokoju. Odłożyłam torebkę na komodę. 
- I co pogodziłyście się ? - zapytał 
- Nie. - powiedziałam i weszłam do kuchni 
Otworzyłam sok i nalałam go do jednej ze szklanek po czym upiłam jeden łyk. 
- Dlaczego ? - zapytał zdziwiony 
- Bo nasza przyjaźń się zakończyła. Przykro mi, ale ja już nie chcę się z nimi spotykać. 
- Rozumiem to. - powiedział Nathan 
- Cieszę się. - powiedziałam i posłałam uśmiech do chłopaka 
- Wiesz co stęskniłem się za naszymi maluchami. Może pojedziemy do Bartka i zabierzemy je do domu. 
- No jasne. - powiedziałam od razu wstając i idąc w stronę wyjścia 
Zadzwoniliśmy i zapukaliśmy do drzwi. Po chwili drzwi otworzył Bartek. 
- Cześć wchodźcie. - powiedział pokazując ręką 
Liz od razu zerwała się od zabawy i do nas podbiegła. James siedział obok niej i pomału przydreptał do nas, ponieważ coraz lepiej chodził.  Wzięłam na ręce Jamesa i dałam mu całusa na co on uśmiechnął się do ucha do ucha. 
- Przyjechaliśmy po nasze brzdące. - powiedział Nathan
- A może zostaniecie jeszcze chwilę i wypijmy kawę ? - zaproponowała Jennifer 
- W sumie to i tak nie mamy co robić. - powiedziałam 
Poszłam pomóc  Jennifer, a Bartek i Nathan zostali z dziećmi. 
- Podpisałaś kontrakt. To świetnie. - powiedziała Jennifer przytulając mnie do siebie 
- Też się cieszę. 
- Wiedziałam że wrócisz do tego, więc kiedy zaczynasz? 
- Od poniedziałku. 
- No więc masz jeszcze kilka dni. Zamierzasz wyjeżdżać na pokazy za granicę ? 
- Będę musiała nawet jeżeli nie będę chciała i będę się kłóciła to i tak nie mam wyjścia. Z pewnością czeka mnie Paryż i Barcelona. 
- Jeśli nie chcesz ja mogę jechać nie mam nic przeciwko. - zaśmiała się 
- Przemyślę to.  - powiedziałam śmiejąc się 
- W razie czego zajmiemy się Jamesem i Liz. 
- Mój brat miał dobre oko że cię znalazł.





**********************************************************************************
Na wstępie przepraszam że nie dodałam wczoraj tylko dziś, ale nie miałam napisanego rozdziału a musiałam ważną sprawę przez która nie mogłam go skończyć. Mam nadzieję że rozdział się podoba. Być może jest trochę nudny, ale już niedługo zrobi się ciekawie. Nie wiem czy nawet nie za bardzo :P 
CZEKAM NA WASZE OPINIE :)
Jak tam w szkole ? Może ktoś jest tak jak ja w nowej ? I liceum HUMAN :P
Do następnego. :****

poniedziałek, 2 września 2013

The Versatile Blogger Award 1,2,3

http://2.bp.blogspot.com/-fuMytLAZAhE/Uh-MD6KBgMI/AAAAAAAAAGs/vVDCgqiHK40/s1600/pobrane.jpg

Dostałam trzy nominacje. WOW. Szok nie spodziewałam się, a tu takie zaskoczenie.
Pierwsza jest od Justyny Sykes
Druga od Zelusii
A trzecia od Prisoner

No więc teraz 7*3=21
Uhuhu 21 faktów o mnie.
1. Pisze teksty piosenek.
2. Kocham buty. <3 Uwielbiam kupować szpilki, trampki itp.
3. W mojej nowej szkole wypaczyłam dziś kopię Austina Mahone w przeciwległej klasie. :P
4. Ostatnio mam pecha. Mam nadzieję że szybko minie. 
5. Byłam na zlocie fanów The Wanted. 
6. Lepiej ze mną nie zadzierać. 
7. Interesuje się cukiernictwem.  
8. Co roku jeżdżę nad morze. 
9. Już za dwa lata 18-stka. 
10. Nienawidzę sztuczności u dziewczyn. 
11. W szkole uwielbiam uczyć się języka polskiego.

12. Mimo że mam pełny piórnik długopisów to i tak najczęściej żaden nie pisze. 
13. Wkurzają mnie hejterzy. Ostatnio zauważyłam że przeginają na niektórych portalach. 
14. Kocham żartować i się śmiać.
15. Uważam że Justin Bieber jest słodki. 
16. Nie kręci mnie Wawrzyniak, Kwiatkowski i cała ta reszta. 
17. Uwielbiam kolor brązowy. (dziewczyny lubią brąz hehe)
18. Nie lubię pomostów nad jeziorem itp. 
19. Mam lęk wysokości, ale w górach mija. 
20. Nienawidzę gdy wieje wiatr. 
21. Każdy pyta mnie jaką prostownicą prostuje włosy że mi się nigdy nie kręcą. Są w szoku gdy mówię że mam takie naturalnie.

Nominuję wszystkie blogi moich czytelników, więc jeśli to czytasz i masz bloga zostałeś nominowany. :)

13.Powrót...

 " W życiu będziesz szczęśliwy
 robiąc to co kochasz."

Nie zauważyłam kiedy zasnęłam. Obudziło mnie słońce, które przebijało się przez zasłony. Wyjęłam szybko z kieszeni telefon. 20 nieodebranych połączeń od Nathana. Jak na złość miałam wyciszony dzwonek. Zapewne martwi się, ale jednocześnie jest wkurzony za to że nie wróciłam na noc do domu. Wstałam do wyjścia jednak zatrzymała mnie jedna rzecz. Na biurku stał laptop. Zdziwiło mnie to bo był to laptop Roberta. Podniosłam do góry ekran i okazało się że jest włączony. Ktoś logował się na profil Roberta, ale jakim cudem skoro nawet mi nie chciał podać hasła. Otworzyła się strona internetowa na której były moje zdjęcia z ostatniej sesji. Usidłam na krześle i weszłam w historię przeglądarki. Ostatnio ktoś korzystał z laptopa wczoraj około godziny 12. Czyli przed moim przyjściem, ale kto tu mógł mieszkać. Z tego co wiedziałam Will mieszkał w nowym domu Roberta, ale nie w tym. Gabby jest w Londynie i z tego co wiem nie zamierza szybko tu przyjechać, ale i tak mieszka wtedy w hotelu. To było dla mnie bardzo dziwne. Gdyby ktoś tu mieszkał wróciłby na noc i obudziłby mnie. Zrozumiałabym wszystko, ale nie to. Jeszcze przez chwilę siedziałam myśląc nad tym wszystkim, jednak nie umiałam wyjaśnić tego racjonalnie. Bo niby jak to wytłumaczyć ? że dalej tu mieszka Robert. Przecież to niemożliwe. Wiedziałam jedno że przy najbliższej okazji zapytam się Gabby komu wynajmuje te mieszkanie.
W moim mieszkaniu czekał na mnie Nathan.
- Lena gdzieś ty się podziewała ? - zapytał gdy mnie zobaczył
- Przepraszam. Byłam w mieszkaniu Roberta i zasnęłam.
- Gdzie byłaś ? - krzyknął po chwili dodając - czyli spędziłaś noc z Willem
- I co jeszcze ? Przestań. Ty masz jakieś urojenia. - powiedziałam i przeszłam obok chłopaka
- Masz rację przepraszam. - powiedział łapiąc mnie za rękę i przyciągając do siebie
- Jesteś pewien ? Bo mam już dość kłótni. - powiedziałam
- Przepraszam za to co powiedziałem. Wiesz że jestem chorobliwie o ciebie zazdrosny.
- Zauważyłam, ale ranisz mnie tym że jesteś zazdrosny, bo to oznacza że mi nie ufasz.
- Rozumiem. Kocham cię. - powiedział Nath po czym się uśmiechnęłam
- Ja ciebie też kocham. - powiedziałam kładąc głowę na ramieniu chłopaka , a po chwili dodając - poczekaj dostałam sms'a
Wyjęłam telefon. To sms od Elizy.
- Kto to ? - zapytał Nathan
- Eliza. Napisała żebym przyszłą do Cher o 15:00.
- Czyli coś się zmieniło.
- Może. Sama nie wiem.
- Spotkasz się z nimi ?
- Powinnam ? - zapytałam chłopaka
- Według mnie powinnaś zostać ze mną, bo będzie mi smutno bez ciebie. - powiedział przytulając mnie, a po chwili dodając - ale według Nathana numer 2 powinnaś do nich pójść i porozmawiać
- Myślisz że chcą się znowu przyjaźnić ?
- Być może, a ty dalej tego chcesz ? Przyjaźnić się z nimi ?
- Nie wiem, bo minęło tyle czasu. Nic im nie zrobiłam, a one odsunęły mnie i przestały się ze mną kontaktować.
- Ale nie brakuje ci dawnych spotkań? Wychodziliśmy razem do klubów, jeździliśmy nad jezioro, na wakacje.
- Nawet o tym nie myślałam. Być może chcą się spotkać nie z powodu przyjaźni.
- Mam pomysł nie myślmy o tym i zabieram cię do Antonio. Dzwonił że ma dla ciebie niespodziankę.
- No dobrze. - powiedziałam
Kilkanaście minut później byliśmy w mieszkaniu wynajmowanym przez Antonio.
- No nareszcie. Ile na was czekać. - powiedział chłopak gdy weszliśmy do środka
- Co to aż tak ważne ? - zapytałam
- Ważne ważne. Idźcie do salonu tam ktoś czeka na Lenę. - powiedział
W salonie siedziała kobieta której nie znałam i nigdy nie wiedziałam.
- Dzień dobry. Jestem Kristin - przedstawiła się kobieta
- Lena. - powiedziałam podając rękę
- Nathan. - powiedział podając jej rękę
- Chciałabym, abyś podpisała kontrakt z moją firmą. - powiedziała kobieta
- Jaki kontrakt ?
- Będziesz znów modelką w mojej agencji.
- No dobrze. 
- Więc tak tu masz kontrakt. Antonio przeczytał go i wie że nie ma w nim żadnych haczyków i gwiazdek. Wystarczy że podpiszesz. 
Wzięłam do ręki długopis i podpisałam w miejscu które pokazała mi Kristin. 
- Więc od teraz przez miesiąc pracujesz w mojej agencji. - powiedziała a po chwili dodała - grafik prześlę ci e-mailem. 
- Kiedy pierwsza sesja ? - zapytałam 
- W poniedziałek. Dziś jest sobota, więc pojutrze. Pasuje ci ? 
- Raczej tak. 
- W razie czego powiadom Antonio, a on zadzwoni do mnie i postaram się coś z tym zrobić.





**********************************************************************************
No więc "Witaj szkoło". Pierwsza klasa liceum profil dziennikarsko-społeczny. Jak na razie zapowiada się ciekawie. Klasa całkiem spoko. Ujmę to tak jest na czym oko zawiesić. Wiecie o co chodzi.
Dostałam trzy nominacje. Wow byłam w szoku. Dzięki wszystkim za to. Postaram się jak najszybciej odpowiedzieć na nominacje. :)
Postanowiłam że od teraz rozdział będzie pojawiał się raz w tygodniu w weekend. Dlatego na pasku z boku możecie już znaleźć daty na ten miesiąc. 
Powodzenia w szkole. :* 
U mnie na razie przez dwa dni luzik zapoznawanie się itp. 
A i wszystkim pierwszoklasistom liceum POWODZENIA NA TESTACH Z ANGIELSKIEGO. U mnie są w środę. 
Dzięki że jesteście. Czekam na wasze opinie. :***
Do następnego.